Gedicht

Vroeger hield ik alleen van je ogen nu ook van de kraaiepootjes ernaast,
 zoals er in een oud woord als meedogen meer gaat dan in een nieuw.
Vroeger was er alleen haast om te hebben wat je had, elke keer weer;
Vroeger was er alleen maar nu. Nu is er ook toen.
Er is meer om van te houden.
Er zijn meer manieren om dat te doen.
Zelfs niets doen is er één van.
 Gewoon bij elkaar zitten met een boek.
Of niet bij elkaar in't café om de hoek.
Of mekaar een paar dagen niet zien en mekaar missen,
maar altijd mekaar, nu toch al bijna zeven jaar.

( Herman De Coninck )