Gedicht

Vroeger hield ik alleen van je ogen nu ook van de kraaiepootjes ernaast,
 zoals er in een oud woord als meedogen meer gaat dan in een nieuw.
Vroeger was er alleen haast om te hebben wat je had, elke keer weer;
Vroeger was er alleen maar nu. Nu is er ook toen.
Er is meer om van te houden.
Er zijn meer manieren om dat te doen.
Zelfs niets doen is er één van.
 Gewoon bij elkaar zitten met een boek.
Of niet bij elkaar in't café om de hoek.
Of mekaar een paar dagen niet zien en mekaar missen,
maar altijd mekaar, nu toch al bijna zeven jaar.

( Herman De Coninck )

Einde voor kortverhaal

Tot op een halve meter van hem vandaan naderde de man in het trainingspak. Hij zweeg, richte zijn hoofd omhoog en zei: ' je bent een moordenaar.'  Wat bedoel je ? Ik heb niets met een moord te maken! Heb je de foto op je bed gevonden? Ja, alsjeblieft, leg me uit wat ik hiermee te maken heb. Het zweet komt in zijn handen te staan en zijn stem beeft wanneer hij vraagt of zijn vrouw zwanger is. Jouw vrouw heeft hier niets mee te maken zegt de nog steeds onbekende man die naar voren stapt en zijn kap afdoet. Je mag me Leila noemen. Zijn tegenstaander fronst zijn wenkbrauwen en voelt dat hij vlak voor het uitgegraven graf staat. Ik ben hier in de naam van mijn dochter Leila, waarvan jij haar het leven hebt ontnomen. Precies een half jaar geleden. Je reed met een hoge snelheid door de straat , je leek dronken. Je reed mijn vrouw omver die hoogzwanger was! Je hebt onze toekomst vernietigd en daarom heb ik de jouwe ook vernietigd. Leila zette zijn kap weer op en stapte weg. Kijk maar eens onder het zeil van het graf waar je voor staat riep hij over zijn schouder terwijl hij weg liep. Onder het zeil in de donkere vochtige put lag zijn toekomstige vrouw met haar wit trouwkleed aan. Deze was met bloed geschreven letters bedrukt. Ik trouw niet met een moordenaar.